Momenteel houd ik me vanwege mijn opleiding gezondheidspsychologie bezig met stress. Super interessant!
Nu schijnt het zo te zijn dat alle stresssoorten, dezelfde lichamelijke processen op gang brengen. Allerlei hormonen schieten door je heen, waardoor je lijf denkt: WAAAAAAAAAAAAAH! Afhankelijk van hoe stressvol de situatie is natuurlijk. Soms denkt een lijf alleen Wah! en is het al goed of verandert het zelfs in een Wow! omdat het toch heel leuk is. Of dat nou vanwege een heftige zwemwedstrijd is, een gesprek waar je tegenop ziet, maandenlang onoverzichtelijke drukte of een spannende achtbaan: dezelfde stofjes zorgen voor een lichamelijke reactie. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met mij als ik zenuwachtig ben? Klopt het met mijn verwachtingen van tevoren en wat zou ik kunnen doen om het te verbeteren? Ik was mijn eigen studieobject want de maand januari stond bol van de zenuwslopende situaties: perfect! Een samenvatting:
Verwachting: redelijke spanning, maar door voorbereiding en oefening wel goed te doen. Als de groep maar leuk is......
Resultaat: een tikkie nerveus maar dit zakte snel weg. Ik heb het inmiddels al vaker gedaan en weet dat ik het kan, dat helpt. De groep was leuk, we hebben gelachen: missie geslaagd!
Leer voor de volgende keer: trainen, dat kan ik wel en door de relaxte sfeer was er een goede binding met de groep. Volgende keer weer!
Verwachting: behoorlijk spannend, maar ik speel al 20 jaar altviool, dus het zal wel goed moeten komen. Er zit een heel klein stukje solo-begeleiding in, maar ach. Goed studeren, lekker doorspelen: het moet goed komen. (verwachting vijf minuten voor solo: KUT! DAT KAN IEDEREEN HOREN, hoezo moet ik dat alleen spelen, als ik maar geen trilstok krijg, als ik maar geen trilstok krijg, als ik maar geen trilstok krijg, ik ben hier echt niet voor gemaakt).
Resultaat: Aanvoeren ging redelijk, maar die solo: hoge ademhaling, gespannen spieren, trillende handen, suizende oren, mijn lijf was in opperste stress geschoten en kwam er niet meer uit. Ik kon mijn stok niet meer op de snaar houden van het trillen: heel Vredenburg zag mij langzaam sterven van ellende op het podium.Achteraf bleek dit laatste absoluut niet zo te zijn overgekomen. " Wat heb je een mooie toon! Wel een beetje zacht" was vooral het commentaar.
Leer voor de volgende keer: je eigen stressbeleving komt vaak niet overeen met hoe je overkomt op anderen. Mezelf de stress in kletsen is gelukt, ik stierf van de zenuwen: niet meer doen!
3. Aankondigen halve finalisten Davina van Wely
Verwachting: mmmmm nog nooit gedaan, moet ik dat eigenlijk voorbereiden? Ik sta daar toch voor een zaal met mensen. Nou ja, we zien wel. Voor de deelnemers is het veel spannender dan voor mij. Een beetje namen opnoemen, hoe moeilijk kan het zijn?
Resultaat: Dat is onwijs leuk! Hoe meer ik aankondigde hoe meer plezier ik erin kreeg! Leuk ook om de deelnemers juist op hun gemak te kunnen stellen door een rustige aankondiging.
Leer voor de volgende keer: niet alles hoef je voor te bereiden, ik kan dus improviseren en daar word ik juist niet zenuwachtig van.
4. Zingen vastenavondconcert "in de nek van mijn vader".
Verwachting: Tjonge, het zingen van een eigen tekst en dan ook nog in het Nederlands, hoeveel meer impact heeft dat op mezelf? Als ik maar niet volschiet...dat zou gênant zijn, nou ja eigenlijk helemaal niet natuurlijk, maar toch. Ik denk dat ik wel echt super zenuwachtig ga worden. Gelukkig heb ik het al een paar keer voor de mensen zelf geoefend, dus helemaal nieuw voor publiek is het niet. Maar mijn hele schoonfamilie en mijn ouders zitten wel in de zaal, aan de andere kant speelt mijn liefste naast me mee..het kan alle kanten opgaan!
Resultaat: Wat een te gekke ervaring. Ik zat er helemaal in. Wel wat gezonde spanning, maar daardoor heel alert. Ik kon doen wat ik wilde. Zo fijn om controle te hebben. Het biertje vooraf hielp wel om het randje eraf te halen, maar dat is zeer waarschijnlijk psychisch.
Leer voor de volgende keer: oefening baart kunst, ook voor publiek. Wat is zingen toch leuk!
Vier verschillende situaties met zenuwen en vier verschillende reacties van mijn hoofd en lijf. Mooi hoe dat toch allemaal werkt! Hieronder footage van mijn laatste zelfstudiesituatie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten